به گزارش همشهری آنلاین، رضا لواسانی هنرمند صاحب سبک با بیان این مطلب که تبدیل یک حرف به زبان تجسمی کار بسیار مشکلی است و احتیاج به آزمون و خطاهای بسیار دارد، گفت: کاری که در هنر با ارزش محسوب می‌شود نیازمند اشتباه کردن است.
بعد از آن باید در صدد رفع آن برآییم و رسیدن به زبانی گویا در این زمینه کار مشکلی است. برای رسیدن از ادبیات به عالم تصویرحتما لازم نیست نقاشی بکشید یا مجسمه بسازید بلکه باید طراحی کنید.
شما باید ساختاری را طراحی کنید و مبانی مناسب آن را بوجود آورید. تجلی ساختار فکری و بینش ایرانی و شرقی در آثار تجسمی فرآیند بسیار سخت و دشواری است که این روزها مثل کیمیا کمیاب شده است همه باید تلاش کنند که به این مهم نائل شویم.
او در ادامه افزود: آثار ماندگار ما همه مبانی دارند اما ما گاهی غفلت کرده‌ایم و به فرم دقت داشته‌ایم مسئله مهم فرم نیست بلکه زبان است. چندین مطلب لازم است تا شما به مبانی برسید تا بتوانید در شکل تجسمی بازگو کننده تفکر یا عالم آن باشید.
تجسم را نمی‌توان به هر چیزی اتلاق کرد یعنی بعضی ازآثاری که می بینید در ظاهر مجسمه است اما خصیصه آن ربطی به هیچ فرهنگی ندارد.
بر روی زبان تاکید می‌کنم چون زبان مقدماتی دارد که باید به آن رسید تا بتوان موضوعاتی را بیان کرد. وقفه 9 ساله من در برگزاری نمایشگاه مجسمه زمان کمی است، برای رسیدن به این مبانی چندین نسل لازم است.
او در مورد اشعار مولانا و حافظ که ملهم پنج مجسمه عظیمش در نمایشگاه "حیرت" است گفت: من سالهاست که با زبان شعر کار می‌کنم.
استفاده از اشعار بعضی شاعران در آثارم کافی نیست من از خود شعر و مصادیقش در کارهایم بهره می‌گیرم که این مجسمه‌ها می تواند نمونه‌هایی از آن باشد.
نکته‌هایی که حافظ در شعرهایش اشاره دارد را می‌توان در اشعار مولانا، جامی و دیگر شعرا به شکلی دیگر دید.
تفکری که در این بین از اهمیت بالایی برخوردار است تفکر شعر است. آثار من از قدیم برگرفته از شعر های مولانا و حافظ بوده است چیزی نیست که تازه امروز به‌آن رسیده باشم.
در کارهایم بیشتر ازغزل استفاده می‌کنم و به غزل علاقه زیادی دارم برای همین تمرین غزل می‌کنم و به سبک‌های مختلف غزل می‌گویم تا با ساختار آن آشنا شوم. غزل بداهه است.
بداهه چیزی است که زنده است. موسیقی ایرانی نیز بداهه است حتی انتخاب هایی که در غزل می‌شود انتخاب‌هایی بداهه است.
در اثر نفخ صور لواسانی بلبل کوچکی را بر روی شیپور بزرگ نفخ صور قرار داده است او در این باره گفت: بلبل پرنده‌ای بداهه‌خوان است و هیچگاه خواندنش یک مدل نیست و هر بار به شکلی متفاوت از قبل آواز سر می‌دهد مجسمه نفخ صور هم برگرفته از یک غزل است.
می توان نتیجه گرفت که انتخاب عناوین و کلمات در غزل نیز به جا و مناسب صورت می‌گیرد.
این هنرمند مجسمه‌ساز در کنار هر کدام از آثارش بیت شعری که از دیوان حافظ، غزلیات شمس و مثنوی مولوی آورده و زاویه نگاهی را برای مخاطب ایجاد کرده است او در این باره توضیح داد: من با این کار شاید زاویه دید محدودی را برای مخاطب ایجاد کرده‌ام اما بعد دیگر آن این است که نشان دهم آثارم محصول شعر است.
شعر با فرهنگ ما آمیخته شده است. بنابراین در ایران تعریف شعر هیچگاه خذف نمی شود. شما چیزی را جدا از شعر نمی‌توانید بررسی کنید. موسیقی، معماری، لباس و حتی غذای ما با رنگ و شکلش متاثر از این فضا است.
او در ادامه اضافه کرد: تصویر برای من بسیار اهمیت دارد. تصویر‌هایی وجود دارند که در طول زمان کشیده شده اما امروز دوباره آنها را در کارهایم اجرا می‌کنم.
مسئله من طراحی فضای تجسمی است. من در این حوزه فکر می‌کنم یک درخت که طراحی شده و استفاده شده است امروز چگونه می‌توانم دوباره آن را طراحی کنم که مناسب باشد و در عین حال بتوانم متصل به گذشته عمل کنم و از آن دور نشوم.
او در مورد استفاده از تکنیک پاپیه ماشه یا خمیر کاغذ و ارائه دو مجسمه در این نمایشگاه که با عناوین "درخت دوستی" و "زیر بارند درختان" به نمایش گذاشته شده‌اند، گفت: مسئله بازیافت برای من موضوع مهمی است.
وقتی حرف از مجسمه به میان می‌آید بیشتر در ذهن به سنگ، آهن و چوب فکر می‌کنیم و کمتر به ذهن می‌رسد که می توان از کاغذ نیز مجسمه ساخت.
سالهاست که با پاپیه ماشه کار می‌کنم و به نظرم بهتر از قطع درخت و استفاده از چوب آن است. درخت این روزگاران مثل سایر عناصر اصیلی که از آنها غفلت می کنیم با کم اعتنایی روبه روست.
من با این تکنیک کار کرده‌ام که نشان دهم می‌توان آن را جدی تر گرفت. جلد‌های قدیمی، قلمدان‌ها، وسایل خانه از این جنس بوده است و سابقه 1000 ساله در فرهنگ ایرانی دارد.
درآخر لواسانی در مورد ابعاد بزرگ مجسمه‌های تازه‌اش گفت: آدم‌ها عموما از ظاهر به باطن می‌رسند پس اول باید کاری کرد که آثار دیده شوند بعد ماهیت دنیای هنرمند مشخص شود.
وقتی سایز آثار بزرگ باشد افراد در آن می‌اندیشند و سوال‌هایی در ذهنشان ایجاد می‌شود و همین بزرگ بودن باعث شده طراحی کار بهتر دیده شود.
من تصاویر این مجسمه‌ها را 10 سال پیش در گالری برگ ارائه دادم مخاطبان با دقت آنها را نگاه نمی‌کردند اما وقتی همان طراحی را تبدیل به حجم کردم مورد توجه بیشتری واقع شد.
من این طراحی‌ها را تبدیل به نقاشی و حجم کردم برای اینکه بیشتر دیده شوند اما چیزی که اهمیت دارد طراحی آن است.
دوست دارم در آینده بار دیگر نمایشگاهی از طراحی این مجسمه‌ها بگذارم.
این نمایشگاه تا پایان مهر ماه در گالری اثر دایر است و علاقمندان می‌توانند همه روزه از آن دیدن کنند.
